De laatste dag alweer! Ik zou nog wel 6 weken willen blijven, maar ik wil ook wel heel graag bijslapen 😃 Dus morgen toch maar naar huis.

De dag begon met het afmaken van mijn band al hangend aan het balkon. Vandaag hebben we namelijk de pop-up tentoonstelling van alles wat we deze week gemaakt hebben en hij is bijna af ….

Om 8.30 lezingen van textiel onderzoekers aan de Universiteit van Kopenhagen over de reconstructie van Vikingkleding. En dan in alle aspecten: materiaal, verfstoffen, borduren, vlechten, weven … Heel interessant!

Daarna workshop: de band van Saint Cuthbert door Cathy Smith. Dacht ik dat gister al een trage techniek was, vandaag slaat echt alles. Alles stond al klaar op hele leuke looms en dat was maar goed ook, want anders was ik nooit ergens gekomen. Het is een combinatie van een variatie op de keper, met halve draaiingen als je het patroon wilt maken en vervolgens leg je soumak over de achtergrond heen, maar dan ook weer met een speciale telling om het patroon over te slaan. Het is echt zo veel werk dat ik na vier uur twee centimeter had. Maar ondanks dat heeft deze techniek mij helemaal gegrepen; ik vind het superleuk. En heel handig dat je je fouten kunt verstoppen onder de soumak.

Wat ik van vandaag en gister ook heb overgehouden is het nemen van vrijheid bij banden die je maakt. Van de Oseberg 34D heb je een paar fragmenten van voor- en achterkant. Van Saint Cuthbert is er een beschrijving en zijn er tekeningen, maar die zijn niet uitputtend. Bijvoorbeeld: steek je de draad van de soumak na een toer naar achteren of houd je de draad aan de voorkant? Niet duidelijk, dus doe je wat jij het mooist vindt of het makkelijkst vindt werken. Voorbeeld van Oseberg: Randi heeft een net iets andere methode dan Bente Skogsaas, maar het lijkt allebei. En niemand kan zeggen wat goed is. De boodschap: zolang het resultaat erop lijkt, is elke methode goed en kun je die vrijheid nemen.

De rest van de dag staat in het teken van afscheid nemen. De groepsfoto en een pop-up tentoonstelling van wat iedereen gemaakt heeft. En natuurlijk het afscheidsdiner, wat opgeluisterd wordt door een zang/toneelgroep met de sprookjes van Hans Christian Andersen.