CCC: hoe het begon

Begin oktober 2018 postte ik op Facebook een foto van mijn inkle loom halverwege het opspannen van een Totonicapan-band. Een vrij ingewikkelde band, maar als het lukt spectaculair mooi en voor mij helemaal nieuw. Ik zat me suf te studeren op de opzet en zette daarom als toelichting bij mijn foto “weet nog niet zeker of ik het echt snap”.

Een aantal leden van de groep reageerde verbaasd. De een schreef “weet nog niet zeker of ik het echt snap…. Kan het me bijna niet voorstellen”. Een andere reactie was “Ik dacht dat jij de profi was.🤨😁 “. Ik vond deze reacties een groot compliment, maar een profi: nee, dat vind ik mezelf niet. Ik beschouw mezelf als een goed gevorderde amateur, maar als het op bandweven aankomt, vind ik niet dat ik mezelf kan meten met de grote namen als Marijke van Epen, Annie MacHale, Laverne Waddington, Willy Kroon, Willy de Jager en nog veel meer leden van de kring van de Banden van de Andes. 

De reacties stimuleerde mij wel om een idee, dat al langer door mijn hoofd speelde, tot uitvoer te gaan brengen. Er zijn nog zoveel technieken die ik nog nooit gedaan heb. Daarom ga ik met mezelf een uitdaging aan, die ik voor het gemak maar afkort tot CCC: de Cason-Cahlander Challenge. In het boek “The Art of Bolivian Highland Weaving”  van Marjorie Cason en Adele Cahlander staan namelijk 22 banden beschreven compleet met werkwijze. Een aantal daarvan heb ik al gedaan tijdens de cursus die ik gevolgd heb, maar dan blijven er nog 16 over. Mijn uitdaging is nu om al die 22 banden te weven en zo weer heel veel bij te leren. Zonder deadline, gewoon lekker ontspannen weven, maar wel elke keer wat nieuws en met complete voortgangsrapportage. Op weg naar de profi-status 😉

Verwijzingen

  • The Art of Bolivian Highland Weaving, Marjorie Cason & Adele Cahlander, Watson-Guptill Publications, 1976, ISBN  9780823002641