Sinds ik wat bekender ben als band- en kaartwever krijg ik af en toe een berichtje dat er een weefnalatenschap is en dat men wil dat deze in goede handen terecht komt. Op zo’n moment voel ik me heel vereerd en ergens ook wel klein. Men vertrouwt mij iets heel eigens en iets heel bijzonders toe.
Zo’n moment was er ruim een jaar geleden ook. Twink mailde mij of ik interesse had in een aantal boeken uit de erfenis van Annelies ’t Hart; een generatie voor mij een bekende naam in het kaartweven. Het antwoord was eenvoudig: als boeken- en kaartweefgek was ik zeker geïnteresseerd. Dus vertrok ik naar Twink om te kijken.
De collectie van Annelies bevatte een aantal standaardwerken, maar ook een aantal heel bijzondere boeken: heel oude (buitenlandse) boeken, waar bijna niet meer aan te komen is en zelfs een geschenk aan haar van een manuscript met nog echte foto’s erin. Iets om heel zuinig op te zijn. Met een tas vol ging ik naar huis, volop bewust van de grote (emotionele) waarde van de inhoud.
Toen ik thuis eens rustig ging kijken, vielen er uit de boeken opeens een paar kartonnetjes op ansichtkaartformaat. Het bleken patronen te zijn, die Annelies had ontworpen. Keurig uitgewerkt met kleurpotlood, kleine proefjes erbij en een titel. Allemaal in zo’n mooi ouderwets schoolhandschrift. Het kaartje van de poesjes is helemaal schattig. Daarop zitten drie proefjes, waarbij bij één proefje is geschreven “mislukt”. En het kerstmannetje heeft Annelies kennelijk in 1992 nog een keer opnieuw gemaakt, maar dan met wat wijzigingen.
Deze kleine schat moest gewoon vereerd worden. Dus ik aan de slag met mijn nieuw verworven passe-partout-snijkunsten en de ontwerpen kregen een ereplaatsje in mijn atelier. En dat was dat.
Tot afgelopen Vlechtzomerweek één van de deelnemers aangaf graag wat patroontjes te willen maken met “vier keer vooruit – vier keer achteruit” (4F4B). Tja, dan moest ik aan het ontwerpen en om daar echt iets leuks van te maken is niet makkelijk. Na twee avonden had ik het bijna opgegeven, totdat ik opeens verzon dat ik sukkelig bezig was. Wat had ik nou al een jaar aan de muur hangen? Enorm schattige 4F4B patroontjes!
Op een berichtje aan Twink met de vraag of ik het mocht gebruiken voor Vlechtzomerweek, kwam een volmondig “ja”. En op een vervolgberichtje of ik het ook openbaar mocht maken, volgde weer een “ja”. Dus hierbij de uitgewerkte patronen. In de opzet en in de kleuren zoals Annelies ’t Hart het ooit verzonnen en uitgewerkt heeft. Als eerbetoon aan Annelies en zodat deze bijzondere ontwerpjes niet verloren gaan.
Foto in atelier genomen door Iris van Tricht
Wat fantastisch om te lezen dat de ontwerpen van Annelies zo goed terecht gekomen zijn. Ik ben blij dat ik alles aan Twink heb toevertrouwd. Ik hoop dat er nog veel plezier wordt beleefd aan de patronen van Annelies. Gebruik ze maar volop.