Soms zit het even tegen …. Je hebt een patroon, je hebt je kleuren uitgekozen en je hebt je ketting van 60 kaarten gehaspeld. In je patroongedeelte zit een lichte kleur en je hebt een mooi afstekende donkere rand ontworpen. Dus je inslagdraad in de donkere kleur zit op je shuttle. Je zit er helemaal klaar voor en je gaat beginnen. Je weet gewoon dat dit je mooiste band ooit gaat worden!

En dan gebeurt het: de donkere inslagdraad is enorm storend bij je lichte patroondraden. Hij schemert door je lichte patroonstukken heen en laat storende donkere stippels achter. Voor het patroongedeelte heb je dus eigenlijk de lichte inslagdraad nodig, maar na 60 kaarten inrijgen heb je het wel gehad met het gehaspel. Dus je wilt gewoon DIE rand.

Wat je hier leest is mijn worsteling met mijn nieuwste 4 kleuren pebble. Onder- en bovenkant hadden een ander randje, maar beide kleuren gaven in het patroongedeelte een lelijk effect. Een lichte inslagdraad had dat probleem niet, daarmee werd mijn patroon precies zoals ik het wilde. Maar met twee shuttles kreeg ik het niet voor elkaar om de rand netjes te krijgen. Wat ik ook deed: letten op de volgorde van de inslag, zorgen dat ik de shuttles niet per ongeluk draaide. Niets hielp. Totdat ik een heldertje kreeg: stiften!! Een lichte inslagdraad zou ik vast in kunnen kleuren met stiften! Even uitproberen op een klein stukje en ja hoor, het werkt! Gewoon lekker doorweven en aan het einde mijn keerpuntjes in de rand inkleuren.

Mijn stiftentruc wierp een aantal dagen later ook vruchten af. Marion leerde een nieuwe techniek en trots keek ze naar haar eerste patroontje. Tot haar grote gruwel zag ze een fout, al heel wat toeren geleden. Zwijgend gaf ik haar een stift en na mij even verbaasd aangekeken te hebben, snapte ze wat ik bedoelde. Probleem opgelost en niemand die het zag. Marion vond het zo’n uitvinding, dat het nog geen uur later op Instagram stond.

Maar niet iedereen was zo enthousiast. Ik beklaagde me bij Karoline:

Ik: “Het wordt wel mooier zo, maar Gooi noemt het valsspelen”
Karoline: “Hoe noem jij het dan? Geschiedvervalsing?”
Ik: “Ik noem het slim.”

En dat vind ik nog steeds. Een stift is soms gewoon je beste vriend!

Eindresultaat. Aangepast patroon uit Werkschrift 8, Bandweefsels uit Zuid-Amerika van Marijke van Epen.