Hoe het keperkwartje viel

Vier jaar lang heb ik meegedaan aan Zomervlechtschool en in het derde jaar vond Teatske de tijd rijp om mij de basis van het keperweven te leren (zonder patroon!) en te experimenteren met een keper met twee draden per kaart. Het werd ‘m niet… Het was 35 °C, mijn ketting was op de bloedhete haspelzolder uit elkaar gevallen en ik begreep echt niet wat ik aan het doen was. Thuis ben ik dan ook niet verder gegaan, maar heb ik me gestort op Snartemo-banden.

Een jaar later, tijdens onze Weefweek bij Marijke van Epen thuis, bleek dat Eveline het wel begrepen had. Zij kwam met een prachtige band en ik had mijn doel voor die week bepaald: die band wilde ik begrijpen en kunnen maken. Eveline leende een avondje haar band uit en ik lag in het hotel te studeren en te tekenen. En opeens snapte ik hoe het in elkaar zat!

De volgende ochtend vroeg Marijke of ik de keper nu eindelijk door had. Ik antwoordde: “Ja hoor, helemaal gelukt, keper is net Snartemo maar dan met maar twee draaiingen!” Marijke en Teatske keken mij verbaasd aan en Marijke zei dat ze daar even over moest denken. Maar ook de conclusie van Marijke was dat ze inderdaad dacht dat ik het zo kon benaderen.

Enthousiast begon ik aan de band en het lukte inderdaad moeiteloos. De ene na de andere driehoek verscheen, totdat ik weer thuis was en de inkle loom ergens in een hoekje belandde. Nu met de Daily band challenge kwam ik ‘m weer tegen en met veel plezier heb ik de band afgemaakt. Kwartiertjes werden met gemak twee uur en zo schoot het lekker op. En het grappige is: met terugwerkende kracht snap ik de hele uitleg van Teatske van nu bijna drie jaar geleden. Keper is best simpel: het is gewoon Snartemo, maar dan een beetje anders. 🙂

Verwijzingen
  • Eveline Terdu, Discovering the Possibilities of Twill Weaving with Tablet Weaving, TWIST voorjaar 2020

2 reacties

Laat een antwoord achter aan erna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *