Vogeltjesdans

Op de Landelijke Weefdag kon ik drie jaar geleden het boek “Double woven treasures from old Peru” van Adele Cahlander kopen. Eén blik erop was genoeg: dit moest ik hebben, maar dit kon ik nooit! Vond ik deel 1 al moeilijk, dit deel 2 ging me echt boven de pet; dat was voor later.

In de zomervakantie merkte ik dat “later” misschien al lang begonnen was, niet in de laatste plaats omdat ik Annelies Tijman ontzettend mooie dingen zag maken in één van de technieken die in dat boek stond: het balanced double weave of, in het Nederlands, Fins dubbel. Tijdens onze kaartweefdagen had ik het er met haar over en haar woorden waren: “je moet het gewoon gaan doen!”. Dat was het zetje wat ik nodig had.

Uitdaging één was het weer opspannen van mijn Erica. Arina heeft me afgelopen winter geleerd hoe ik dat efficiënt kon doen, maar ja, dat was ook alweer maanden geleden. Het bleek dat die les heel goed was blijven hangen en na 2 uur zat alles op z’n plaats. Het weven kon beginnen!

Dé regel in de boeken van Adele Cahlander is: vooral niet zelf nadenken, maar woord voor woord doen wat er staat. Ook nu hielp dat, maar man, dat patroon tellen viel verschrikkelijk tegen. De horizontale en verticale streepjes dansten voor mijn ogen en de eerste vogel (ja, dit is een vogel) kreeg een scheef onderstel. Opnieuw dan maar, want uithalen zag ik totaal niet zitten. De tweede vogel werd al beter, al was het wel een redelijke gatenkaas. En als bandenweefster ben je gewend dat bij een dubbelweefsel voor- en achterkant hetzelfde worden en dat was hier niet het geval….Ieks! Hulplijn Annelies liet weten dat het prima ging, dat alles klopte, ook die voor- en achterkant, en dat hooguit mijn riet niet fijn genoeg was. Ik was dus op de goede weg.

In de tijd dat mijn nieuwe 60/10 riet tussen Louët en mij zweefde, wilde dit juffertje ongeduld toch verder. Er stond “beat firmly”, dus eerst maar eens harder aanslaan. Dat leidde tot vogel nummer drie, die alweer wat beter was, maar een beetje platgeslagen. Dus toch maar echt wachten op dat riet. Dat was er gelukkig zaterdag al en zondag heb ik alles omgehangen.

En dat was het! De nieuwe vogeltjes krijgen nu echt model en je kan niet meer door het weefsel heen kijken. Natuurlijk kan het allemaal nog mooier (de randen….), maar dat komt wel. De eerste patronen uit dat verschrikkelijk moeilijke boek zijn gemaakt! En het zijn zeker niet de laatste patronen, want dit smaakt naar meer. 🙂

Verwijzingen
  • Double woven treasures from old Peru, Adele Cahlander and Suzanne Baizerman, Dos Tejedoras Fiber Arts Publications,U.S., 1985, ISBN 9780932394057
  • Later is al lang begonnen, Klein Orkest, 1987

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *