In het blad Weven van Weefnetwerk las ik begin april over “Weven voor totempalen“, een kunstenaarsproject van Clara van den Bosch op het Textielfestival in mei 2020 in Leiden. Meteen doorgelezen, want misschien was het wel leuk om daaraan mee te doen. Maar toen ik zag waaraan de weefsels moesten voldoen, ben ik snel afgehaakt. 7 cm breed en 2 meter lang zag ik nog niet zo snel gebeuren.
Op de Landelijke Weefdag werd ik ook weer aangesproken: “je moet echt meedoen, het is echt iets voor jou”. Maar ja, de minimale breedte stond nog steeds op 7 cm….. In de middag werd Ank Hazelhoff op me afgestuurd om me nogmaals over te halen en met de tip: “je kunt ook twee smallere banden maken en die aan elkaar naaien”. Hmmmm, Ank had in ieder geval bereikt dat het denkproces in gang was gezet en de flyer met de opdracht ging dus mee.
Die opdracht bleek nog wat specifieker; 7 cm breed, 190 cm lang, in de kleuren rood, oker, zwart, wit en goud en met geometrische motieven geïnspireerd door etnografische symbolen. Geometrische motieven zijn voor deze bèta natuurlijk geen probleem, dus mijn treintijd naar mijn werk werd ingevuld met patroontekenen. Na een stukje ontwerp te hebben gemaakt voor de eerste smalle band, kon ik niet wachten om op te gaan zetten. Mijn loom kon de 47 kaarten gelukkig makkelijk aan, dus ik kon van start.
Na het eerste stukje te hebben geweven, kwam ik op een breedte van 5,5 cm. Dat viel mee, maar bracht ook een probleem mee; twee banden van 0,8 cm er nog aan naaien is natuurlijk nooit netjes te krijgen. Na het opmeten van de loom (en nog eens meten) leek het alsof ik nog best 20 kaarten toe kon voegen en daarmee zou ik op de breedte van 7 cm moeten uitkomen. Met heel wat gepiel heb ik aan iedere kant nog 10 kaarten toegevoegd en kon ik weer beginnen.
Vanaf het begin af aan was ik enthousiast; de kleuren staan geweldig bij elkaar en het patroon werd mooi, maar na 35 cm had ik alles geweven wat ik had getekend. Twee meter band met allemaal verschillende patronen leek me wat te veel van het goede worden en toen verzon ik dat ik met het kettingflotteren 8 mogelijkheden had om de kleuren te combineren als ik op het beginpunt van mijn patroon mijn kaarten een extra slag zou geven. En ook dat lukte met een (vind ik) spectaculair resultaat; de verschuiving van de kleuren geeft echt een heel ander effect! En toch blijft de band rustig, doordat de patronen zich herhalen.
De kerstdagen waren ideaal om (centi)meters te maken en vanochtend was de band dan ook echt klaar. Ruim voor de deadline (wat echt uitzonderlijk is voor mij) en helemaal naar mijn zin. Bijna jammer dat ik ‘m weg ga geven, maar heel gaaf dat ‘ie onderdeel uit gaat maken van een totempaal. Lieve band, ik kom je in mei bewonderen!
Van opzet naar eindresultaat. Middelste foto gemaakt door Silvia Aisling Ungerechts.
Hij is ook wel heel mooi geworden, en ze hadden gelijk Je kon het!!!!!
Prachtig resultaat! Heel leuk om te bestuderen…
Marieke, wat een prachtige band is het geworden! Super!
Hoi, Marieke.
Wat ziet dit er spectaculair uit! Ik hoop het straks in Leiden te kunnen gaan bekijken. Groetjes, Cornelia.
Prachtig! Ik zou graag een patroon leren lezen en tekenen. Is daar documentatie voor?
Wat een mooie band is het geworden! Ik blijf vol bewondering hoeveel kaartjes je hiervoor gebruikt.