Over hobbels en bobbels

Begin april schreef ik over mijn ontmoeting met Louise Ström en de manier waarop zij ons patronen met één patroondraad leerde weven. Die band stond natuurlijk nog op mijn inkleloom te wachten om afgemaakt te worden. Het is een tijd geleden dat één band me zoveel hoofdbrekens heeft gekost…..

Louise heeft ons uitgelegd hoe je patronen kon beredeneren zonder ze te tekenen. Nu ik mijn blog van april teruglas, stond daar al in “o help!” en dat is niet voor niets gebleken. Ik snap het principe, maar ik betrap mezelf erop dat ik toch iets van regelmaat in een band wil hebben en dat kan ik toch echt niet zonder tekenen. Na drie dagen uitstellen, omdat tekenen eigenlijk niet mocht, heb ik toch mijn ruitjespapier en potlood weer erbij gepakt….

Na het nemen van deze mentale hobbel kreeg ik te maken met een praktisch probleem. Bij elke omkering, waar dan ook in mijn patroon, ging de band ontzettend bobbelen. Het was de eerste keer dat ik met wol weefde; met haakkatoen heb ik dat bij dit type patroon nog nooit gehad. De Engelse Facebookgroep wist raad; dit is normaal bij wol, je moet de band strijken met een stoomstrijkijzer of wassen en dan strijken.

Daar was mentale hobbel nummer 2; neem ik het risico van het verpesten van een band waar ik avonden aan heb gewerkt door ‘m te pletten met een strijkijzer? Uiteindelijk heb ik het toch gedaan, met een natte theedoek tussen ijzer en band en het strijkijzer op de wolstand. Het resultaat is verbluffend! De band is er enorm van opgeknapt en de structuur van de wol is niet verdwenen.

Eind goed al goed en ik heb weer twee dingen bijgeleerd; ik blijf lekker tekenen en banden strijken is niet eng.

Verwijzingen

Eén reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *