Na twee weken vrij zit de kerstvakantie erop en moet ik morgen weer echt beginnen. Na de familieverplichtingen in de eerste week mocht ik van mezelf in de tweede week vooral besteden aan weven. En dat heeft de man geweten; die verzuchtte gisteren opeens “je hebt het toch echt niet makkelijk als man van een weefster…”.
Wat maakt het niet makkelijk voor de man van ….? Natuurlijk altijd en overal die draadjes in huis. Op plaatsen waar geweven wordt, maar ook op de meest vreemde plaatsen zoals de douche, het toilet en de keuken als er weer eens wat restjes draad aan kleding of sloffen zijn blijven hangen. En aangezien de man hier het grootste deel van het huishouden doet, komt de man ze tegen.
De weefster zelf vindt de man wel makkelijk als opiniepeiler, wat het voor de man ook niet eenvoudiger maakt. Welke kleuren zal ik nemen? Hoe zal ik de afwerking doen? Of zoals afgelopen week toen ik (redelijk blij) vroeg: “wat vind je van dit patroon?”. Het (teleurstellende) antwoord was: “huh, wat is dat? Wat zijn dat voor pukkels?”. Dan krijgt de man dus de wind van voren “dat zie je toch wel, dat is een bloemetje!”. Hij: “nou, dat zie ik niet hoor, ik vind het pukkels”.
Maar het grootste probleem van de man van zijn de looms. Inmiddels heb ik er een stuk of negen, maar in de zitkamer mag ik er van de man maar drie hebben. De eetkamer ontgaat de man een beetje, dus daar staan in een hoekje nog wat weefplanken, waarvan ik blijf beweren dat dat niet echt looms zijn. En eigenlijk moet ik er toch echt nog één bij om dingen uit te proberen en voor mijn workshops. Dus dat werd een gesprek met de man:
Ik: “Ik moet je wat vertellen.”
Hij: “O, kom maar op.”
Ik: “Ik heb JD gemaild om te vragen of hij nog een loom voor me wil maken.”
Hij: “Ik wist het! Ik wist dat je het zou doen! Het is maar goed dat we een groot huis hebben.”
Ik: “Als we dat niet hadden, dan had ik het niet zo uit de hand laten lopen.”
Hij: “Als je het zelf maar gelooft, schat.”
Tja, de man van heeft het zwaar …..
Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met “de man van”. Hij is benieuwd of hij lotgenoten heeft.
Haha, jazeker. Terwijl ik maar 1 loom heb. Maar nu voor de brocheerband toch weer een klem aan de tafel want ja de loom is al opgespannen en twee op een is niet te doen dus toch weer backstrappen.
Moet dat nou? Ja want dit is nieuwe techniek he dus tja.
Ik denk dat ik bij zoveel looms als dat jij hebt verbannen wordt naar de zolder 😂.
Mijn looms en planken zijn nog net op de vingers van twee handen te tellen. Daarnaast nog 2 hevelrietgetouwen en een 4-schachts weefgetouw Gelukkig heb ik een flinke werkruimte voor mezelf. Maar voor de gezelligheid weef ik in de woonkamer bij de tv. Ik word wel gesommeerd om wat op te ruimen uit de woonkamer als het uit de hand dreigt te lopen met de rommel. Maar het weven en spinnen en wat er nog meer bij komt kijken is mijn dagvulling. Het is me gegund.
Zolang het bij 1 loom blijft.. geen probleem vertelde Lotte Dalgaard onlangs nog. Bij 2 beginnen de problemen. Het jongt.. net konijnen.
Ik mag van mijn lief geen getouw buiten mijn weefkamer plaatsen. Ben ik toch blij met het Weefcollectief Fryslân. Kan daar ook nog getouwen verstoppen..
Zeker wel! Mijn man doet ook een groot deel van het huishouden omdat ik 3,5 dag/week werk. Alleen blijft het niet bij vragen wat hij ervan vindt, ik vraag hem om allerlei attributen voor het weven te maken, zoals: ronde en rechthoekige weeframen, weefschuitjes, klossenrekken en van die handige spoeltjes met gewichtjes die je aan een scheringdraad kunt hangen.
Als er een streng breigaren opgewonden moet worden doet hij dat ook graag voor me en helpen met kleuren uitzoeken of zijn mening geven dat hoort er natuurlijk ook bij. 🙂
Daarnaast mag hij ook nog luisteren naar mijn verhalen over wat er nog moet gebeuren voor WEVEN en mag hij zijn auto afstaan als ik op pad ben.
Ideaal!! Die van mij vind het ook leuk hoor, maar zo actief als die van jou….
Hi Marieke,
“The husband of …” a knitter definitely agrees with “de man van …” een weefster!!! Except replace “looms” with “balls of yarn”, realizing that they cannot be counted on the fingers of two hands (more like the fingers of the hands of an entire village). Also replace “draadjes” with “dust bunnies”, and then you see the parallels.
Happy New Year!
Elise
Ik weef al ruim 35 jaar dus als mijn man er nu nog niet aan gewend zou zijn… Hij misschien nog meer dan ik. Want ik verzin toch steeds smoesjes als ik weer eens een nieuw weefgetouwtje op de kop tik: voor onze kleindochter, voor onze kleinzoon, voor demonstraties van de weefkring, omdat ik toch echt een apart getouwtje moet hebben om naar de Werkplaats Weven te gaan. En wat ik ook heel vaak zeg: jij hebt veel meer postzegels dan ik aan wol heb, maar ja, wol neemt nou eenmaal meer ruimte in.
Hallo Marieke,
Ook de man van mij, Annetta, is nogal bezig geweest met mijn hobby, de afgelopen dagen. Hij heeft tussen Kerst en Nieuwjaardag nog een inkleloom voor mij gemaakt, maar dan kleiner dan de eerste.
Ik wilde ook kortere banden dan 1,5m kunnen maken.
Ook voor het getouw weven heeft hij een evenaar en scheringbalken gemaakt. Heel fijn, zo’ n handige man, die er nog lol in heeft om zoiets te maken.
Groet,
Annetta
Ik heb gelukkig maar een loom die man lief zelf heeft gemaakt. Ik zit ook altijd te haken en te breien en ja mijn man is de huisman. Ik heb een tas aangeschaft waar alles in kan want hij houd niet van rommel.
Mensen, wat een geweldige reacties! Wat een leuke blik in de wereld van de mannen van 🙂