Sinds ik mijn eerste werkschrift bij Marijke van Epen kocht, kijk ik verlekkerd naar de patronen voor de hele brede banden. Maar ja, minimaal 140 draden op een inkle loom…. dat gaat m niet worden. Zelfs van mijn breedste inkle loom was dit teveel gevraagd en houdt het bij zo’n 100 draden wel een beetje op. Dus op zoek naar een alternatief.

Inmiddels was ik drie hevelrietgetouwen verder (2 Sample Its met verschillende rieten en een groter hevelrietgetouw), maar ook dat bracht niet de oplossing. Zelfs met het fijnste riet blijft het verschil in breedte tussen de ketting aan de achterkant en de band aan de voorkant te groot om te overbruggen. Aan “gewoon” hevelrietweven bleek ik niks aan te vinden, dus de getouwen belandden op Marktplaats.

Het bleef kriebelen en ik bleef speuren met mijn kritische neus. Want een getouw moet niet al te veel ruimte innemen, ik moet gezellig bij de haard kunnen weven en het moet mee kunnen op de fiets. Vrij hopeloze criteria dus, maar de Erica van Louet leek een kandidaat. Maar ja, om voor € 300,- “even een Erica uit te proberen” gaat ook wat ver. Totdat ik op mijn kennismakingsbijeenkomst van de weefkring Alkmaar de Erica live zag en één van de leden die ook nog op de fiets had meegenomen. Het was de gok waard en als het toch niets was, dan had ik Marktplaats achter de hand.

Sinds een maand staat de Erica dus in huis naar me te roepen, maar was er een Kerstvakantie voor nodig om ook echt te starten. De eerste poging om een ketting op te spannen werd een heus drama. Veel te vroeg in het opspanstadium heb ik wat hulpdraadjes doorgeknipt en na drie uur proberen te redden wat er te redden viel, hebben mijn vriend en ik het opgegeven en eindigde de warboel in de vuilnisbak. De tweede poging verliep heel wat beter en sinds een half uur zit ik gelukzalig te staren naar het begin van een mooie brede band. De Erica mag blijven!

Verwijzingen

• Werkschrift 6, Pick-up weefsels, Marijke van Epen