Al eerder schreef ik een blog dat ik mezelf na 3 jaar eindelijk had aangeleerd om na het weven mijn band netjes af te werken. Maar sinds ik dit blog heb, ben ik er dan nog steeds niet: de band moet nog netjes op de foto en kritische fotograaf als ik ben, moet ook die foto er goed uitzien. En dat vind ik nog best een lastige, want zo’n band is zo plat…. De meest recente uitgave van WEVEN gaat in op de presentatie van je werk en hierdoor geïnspireerd ben ik dit weekend met de fotografie aan de slag gegaan.
Het eerste waar ik op let, is of mijn voeten niet in beeld staan als ik de band op de grond leg. Vooral bij foto’s van gehaakte dekens kun je meegenieten van gekke sokken, leuke sandalen en ingegroeide teennagels. Dus als je je laminaat of je tegels als achtergrond wilt gebruiken, buig dan genoeg voorover 😉
Daarmee zijn we bij het punt van de achtergrond gekomen. Voor mij blijken twee criteria belangrijk: of de band zelf goed uitkomt en of de achtergrond past bij de “sfeer” van de band:
- De patronen van Otfried Staudigel hebben iets mystieks en ik merk dat bij deze banden mijn voorkeur toch uitgaat naar de donkerder achtergrond (opbergdoos van de Kolonisten van Catan), waarop de donkere band net iets minder goed uitkomt dan bij de lichtere achtergronden (terrastegel, badkamertegel en plank van de boekenkast).
- Met mijn roze-rode driehoeksband ben ik de tuin ingetrokken, want de kleuren passen heel goed bij de bloemen. Maar de uiteindelijke keuze is de heel strakke foto op de zwarte achtergrond (stuk zwarte stof), want ik blijf toch denken “wat doet die band daar in de struiken”?
- Terwijl dat weer helemaal niet geldt voor mijn lieveheersbeestjes-band; die vind ik op de zwarte achtergrond niet goed uitkomen, maar juist wel weer in diezelfde struiken.
Tot slot hebben we de collage: een aantal facebookers maakt hele mooie fotoseries vanaf het opspannen van de band tot en met het eindresultaat. Maar ik denk daar meestal pas aan als ik mijn band al van de loom heb afgehaald …. dus dat is de uitdaging voor volgende keer!