In de laatste week zijn er bij beide weefgroepen op Facebook vrij veel nieuwe leden bijgekomen, die willen beginnen met weven. Daarom maar eens een blog over hoe ik met bandweven ben begonnen in de hoop dat ik nieuwelingen op weg kan helpen. En ik ga er maar even vanuit dat je al een inkle loom, plank of kam hebt 😉
Ik ben begonnen met het “gewone” bandweven op een inkle loom; kaartweven leek me al wel leuk maar veel te moeilijk. Ik had een Ashford gekocht en tot mijn verrassing zat daar een superduidelijk instructieboekje bij! Inmiddels heeft Ashford een nieuw model uitgebracht, maar het boekje is nog steeds even duidelijk. Daarnaast was Internet mijn beste vriend. En aangezien ik dol ben op lijstjes, heb ik maar weer een lijstje gemaakt van de (in mijn ogen) beste websites en YouTube filmpjes.
Kaartweven was ingewikkelder. Er is een DVD van John Mullarkey, die heel goed schijnt te zijn. Maar deze calvinist vond de DVD te duur en daarbij moest die ook nog eens uit Amerika komen (veel te ingewikkeld!). Gelukkig is er het boekje “Kaartweven voor beginners” van Marijke van Epen; voor degenen die goed van tekst kunnen leren is het een must-have. Maar eerlijk is eerlijk, kaartweven heb ik pas gesnapt na een workshop met live uitleg. Daarvoor maakte ik wel bandjes, maar had ik geen idee wat ik aan het doen was.
Mijn grootste valkuil met starten was het strak aantrekken: je kettingdraden moeten echt strak tegen elkaar aanliggen. Ik weet nog goed dat een van mijn eerste banden niet echt mooi werd en ik op Facebook vroeg wat ik kon verbeteren. Het antwoord: “je moet strakker aantrekken”. Daar was ik nogal sceptisch over, want ik trok al zo hard aan. Maar goed, toch maar proberen en verhip, het was zo. Het scheelde maar liefst een centimeter, een hele centimeter!
Voor alle beginners wil ik dit blog graag eindigen met een tip: laat je niet ontmoedigen door al die mooie strakke banden, die helemaal recht zijn vanaf het begin. We sjoemelen maar wat. Er zijn maar een paar zeer ervaren wevers, die direct goed op breedte weven. De rest van ons heeft ook pas na een centimeter of 2-3 de goede breedte te pakken. De truc? Na afloop van je band de eerste toeren weer uithalen en daar een mooi vlechtje van maken. Zie je niets meer van dat gezwalk in het begin 🙂
Haha herkenbaar, daarom hecht ik de begindraad nooit!!! aan. Veel gemakkelijker om dan even wat uit te halen.
Ik heb een bij Interweave de DVD en boekje van John Mullarkey gekocht en zijn beide te downloaden en inderdaad heel duidelijk.
Ik begin de eerste 4 tot 6 toeren meestal eerst met een dikke draad van vissersgaren, die ik er als de band klaar is zo weer uit kan halen.
In de tweede toer, met het juiste inslaggaren, leg ik het uiteinde van de inslagdraad erbij in. Deze kun je later heel kort afknippen zonder dat het gaat rafelen.